اقامت یا تابعیت (residency & citizenship)
اخذ اقامت یا تابعیت کشور مقصد ، یکی از بزرگترین دغدغه های مهاجران است.در این نوشته می خواهیم تفاوت های اقامت و تابعیت را مورد بررسی قرار دهیم که سوالاتی مطرح می شود، مانند :اقامت و تابعیت چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟اخذ آن نیاز به چه مدارک و شرایطی دارد؟روش های دریافت آنها چگونه است و از این قبیل سوالات متعدد که می تواند ذهن هر فردی را به خود مشغول کند، بنابراین تلاش ما بر آن بود تادر این مقاله به آنها پاسخ دهیم.
قبل از پرداختن به بحث اقامت و تابعیت ، اشاره ای به حقوق بین الملل خصوصی به عنوان دربردارنده مباحث حقوقی تابعیت داشته باشیم:
- داشتن وضعیت اقامت به طور قانونی اجازه زندگی برای مدت زمان مشخصی در کشور مقصد را به شما خواهد داد.
- وضعیت اقامت دائم یک قدم فراتر است و به شما امکان اقامت نامحدود را میدهد.
- ساکنان دائم ، پاسپورت یا حق رای دریافت نخواهند کرد ؛اما در شهروندی همه الزامات زندگی در کشور مقصد برای فرد مهاجر وجود دارد، او هم حق رای دارد و هم میتواند پاسپورت دریافت کند.
- حقوق بین الملل خصوصی شاخه ای از علم حقوق است که از قواعد ناظر بر روابط میان اشخاص خصوصی در زندگی بین الملل گفتگو می کند.
دسته بندی حقوق بین الملل خصوصی :
- تقسیم جغرافیایی و سیاسی اشخاص (شامل مباحث اقامت و تابعیت)
- وضعیت حقوقی بیگانگان
- تعارض قوانین
حقوق شهروندی به چه صورت است ؟
شما به عنوان شهروند یک کشور که تابعیت آن را دارید دارای حق و حقوق مشخصی هستید و میتوانید از آنها بهره مند شوید.برخی از این شرایط در کشورهای مختلف، متفاوت میباشد .
یکسری حقوق پایه برای شهروندان هر کشوری وجود دارد که در زیر به آنها میپردازیم:
1. خروج و ورود دوباره به آن کشور در هر زمان که مایل باشید بدون نیاز به ارائه هیچگونه مدارک
2. حق رای، و دیگر حقوق مشابه
3. برخورداری از حقوق امنیت اجتماعی و خدمات بهداشتی کشور مورد نظر مانند انواع بیمه
4. امکان افتتاح حساب و راه اندازی انواع کسب و کار در کشور مورد نظر
معمولا اکثر کشورها برای اعطای شهروندی دارای شرایطی خاص هستند مانند:
- تسلط فرد مورد نظر به زبان آن کشور.
- نیاز به قبولی درامتحان هایی مربوط به تاریخ و فرهنگ کشورشان.
- زمانی که شما شهروندی کشوری را کسب کردید امکان باز پس گیری آن وجود ندارد(به جز در شرایطی خاص مانند ارتکاب جرم های جدی
- که باعث میشود دولت آن کشور دلیل کافی داشته باشد تا شهروندی شما را باطل کند.)
اخذ شهروندی از طریق سرمایه گذاری چگونه است ؟
شما میتوانید پاسپورت دوم کشوری دیگر به غیر از کشوری که در آن به دنیا آمده اید را از طریق اخذ شهروندی از روش سرمایه گذاری در کشورهای ارائه دهنده این نوع برنامه شهروندی به دست بیارید.
شهروندی معمولا از یکی از روش های زیر به دست می آید:
- شما حداقل چند سال در کشور مورد نظر اقامت داشته باشید.
- اقامت دائم کشور مورد نظر را، در دوره زمانی مشخص شده از طرف دولت آن کشور داشته باشید.
- اعضای خانواده تان در آن کشور شهروند باشند.
- از طریق برنامه های سرمایه گذاری، شهروندی خود را بدست بیاورید.
روش های مختلف اخذ اقامت و تابعیت در سطح جهانی به چه صورت است ؟
روش های اخذ اقامت و تابعیت:
روش های اخذ اقامت دائم:
۱.از طریق کار
۲.از طریق سرمایه گذاری در اشکال مختلف
۳.از طریق ازدواج با تبعه کشور مقصد
روش های اخذ پاسپورت :
۱.کار و زندگی در طی سالیان مشخص
۲.تولد فرزند
۳.از طریق ارث (پدر و مادر)
۴.از طریق سرمایه گذاری در اشکال مختلف
۵.از طریق ازدواج با تبعه کشور مقصد
تابعیت چیست ؟
اولین مسئله ایی که برای دولت ها مطرح میشود این است که افرادی را که متعلق به خود می دانند از افراد سایر کشورها جدا سازند بنابراین بارزترین مظهر تقسیم جغرافیایی اشخاص موضوع تابعیت است.
- تابعیت به جایگاه رسمی و حقوقی گویند که منجر به برخورداری از کلیه حقوق شهروندی، گذرنامه و همینطور حقوق تضمین شده توسط دولت های متبوع است ،مانند دریافت تابعیت و پاسپورت که از طریق برنامه شهروندی و تابعیت فراهم برای متقاضیان پاسپورت فراهم میشود.
- به طور کلی می توان گفت : تابعیت ، رابطه ای سیاسی ، حقوقی ، اجتماعی و معنوی است که بین شخص و دولت متبوع اش وجود داشته و یا ایجاد گردیده است ؛ به طوریکه در روابط فی ما بین دولت و شخص ، حقوق و تکالیفی را نسبت به یکدیگر ایجاد می کنند .
شرایط وجود تابعیت کدام اند ؟
- دولتی وجود داشته باشد .
- افرادی به عنوان تبعه وجود داشته باشند .
- دارای سرزمینی مشخص باشند .
- دارای قدرت سیاسی و حاکمیت مستقل باشد .
انواع تابعیت :
برحسب اینکه تابعیت از ابتدای تولد به شخص تحمیل شود یا آنکه خود شخص تقاضای کسب تابعیت را نماید، تابعیت را به تابعیت اصلی و تابعیت اکتسابی تقسیم می کنیم.تابعیت عبارت است از رابطه سیاسی و معنوی که یک شخص با دولتی معین دارد.منظور از دولت معین به زبان ساده تر همان خاک یک کشور می باشد.نکته بسیار مهم رابطه اقتصادی و سیاسی می باشد، چرا که ناشی از قدرت و حاکمیت دولتی است که فرد را از خودش می داند و رابطه معنوی است (زیرا مربوط به مکانی که شخص در آنجا سکونت دارد نیست)
- تبعه به شخصی می گویند که تابعیت دولت معینی را دارا می باشد، از همین رو چنانچه شخصی تابعیت دولتی نداشته باشد، آنرا (آپاترید) یا بی تابعیت apatried می نامند
- شرط اول تابعیت وجود دولت و شرط دوم وجود تبعه می باشد.
- تابعیت برای اشخاص حقیقی تعریف شده، پس عملا در مورد اشخاص حقوقی بی معنا می باشد.
- در جامعه بین الملل هر فردی باید یک تابعیت داشته باشد و هیچ شخصی نمی تواند بیش از یک تابعیت را دارا باشد.
- تابعیت یک امر همیشگی و زوال ناپذیر است.
- تابعیت را می توان همان ملیت شخص نامید.
اقامت چیست ؟
اقامت (Residency) رابطه ای است مادی و حقوقی که بدون توجه به تابعیت شخص، فرد را به قسمتی از خاک یک کشور مربوط می سازد.
درواقع مفهومی است که مسئولیت‌های قانونی از جمله رای دادن، قرار گرفتن در پست سیاسی، استفاده از خدمات دولتی در دسترس یک فرد قرار میدهد.زمانی که افراد اقامت یک کشور را کسب میکنند باید شرایط خاص حاکم بر آن کشور نیز بپذیرند.داشتن اقامت امکان سفر را تنها به همان کشور آسان مینماید و همچنین اگر فرد کسب و کاری در آن کشور داشته باشد باید مطابق با قوانین مالیاتی، مالیات حاصل از درآمد خود را به دولت پرداخت نماید.
- معمولا کشورها اقامت را به صورت زمان دار به اشخاص اعطا می کنند.
- پس از پایان زمان تعیین شده شخص باید دوباره تقاضای اقامت داشته باشد.
- تابعیت یا شهروندی به شرایطی گفته می شود که فرد تحت حمایت و محافظت کامل دولت حاکم قرار بگیرد.
- هنگامی که شما شهروند یک کشور هستید از تمامی حقوق سیاسی مثل رای دادن برخوردار هستید.
- در حقیقت فردی که تابعیت یک کشور را دارد تمامی حق و حقوق یک شهروند بومی و کسی که در آن ناحیه به دنیا آمده است، را دارد.
- فردی که تابعیت یک کشور را می گیرد باید مالیات بدهد و دیگر وظایفی که بر عهده افراد بومی است (مانند خدمت سربازی) را نیز باید انجام بدهد.
- به صورت خلاصه فرد با دریافت تابعیت، به نوعی ملیت آن کشور را پذیرفته است و به عنوان یک فرد اهل آن کشور شناخته می شود. (برای مثال کسی که تابعیت کانادا را دریافت می کند به یک شهروند کانادایی تبدیل می شود و نه تنها در کانادا بلکه در کل جهان وی را به عنوان یک فرد کانادایی می شناسند.)
اقامت موقت چیست ؟
زمانی که فرد مجوز اقامت در یک کشور را به دست می آورد، قادر است به مدت یک تا پنج سال (با توجه به شرایط و قوانین مقصد) در آن کشور زندگی کند و در شهرهای مختلف آن تردد داشته باشد.اقامت موقت مجوزی است برای سکونت و مسافرت در یک کشور خارجی برای یک مدت زمان مشخص.فردی که اقامت یک کشور را دریافت می کند به پاسپورتی که مربوط به کشور زادگاهش است برای خروج و ورود به کشور و همچنین تمدید ویزا، نیاز دارد.پس از حداقل پنج سال اقامت به صورت موقت در یک کشور خارجی، فرد می تواند درخواست دریافت اقامت دائم بدهد.
اقامت دائم یا pr (Permanent Resident) چیست ؟
اقامت دائم به فرد اجازه می دهد که در یک کشور سکونت داشته باشد و به نقاط مختلف آن کشور سفر کند.تفاوت اقامت دائم با اقامت موقت در این است که فرد می تواند تا بیش از هفت سال در کشور مورد نظرش زندگی کند و سپس می تواند برای دریافت شهروندی یا تابعیت، درخواست بدهد. (تفاوت عمده بین اقامت موقت و دائم در این مدت زمان آن است.)
دریافت ویزای شهروندی با استفاده از برنامه های اقامتی هزینه کمتری نسبت به دریافت تابعیت از طریق سرمایه گذاری داری در این کشوردارد
صرف نظر از اینکه شهروند هستید یا نه، شما حق قانونی اقامت دائم در کشور را دارید. (برای مثال، «ساکنان دائم ایالات متحده آمریکا اغلب به عنوان دارندگان گرین کارت شناخته می‌شوند». )
- برای اقامت دائم یا PR یک کشور، باید مقیم قانونی آن کشور باشید، حتی اگر شهروند آن کشور نباشید.
- مقیم دائم به معنای داشتن اقامت دائم و همیشگی است.
- مجوز اقامت دائم به شما این امکان را میدهد که برای مدتی بی‌پایان در این کشور بمانید.
- اقامت دائم را می‌توان در عمل در تمام کشورهای اتحادیه اروپا با اقامت قانونی در این کشور به مدت پنج یا هفت سال به دست آورد.
- هر پنج سال یکبار کارت اقامت دائم تمدید میشود.
- دارندگان مجوز اقامت دائم تقریباً از امتیازات مشابه شهروندان برخوردار هستند.
- شما میتوانید به راحتی زندگی، کار و تجارت کنید و از امتیازاتی مانند تحصیل رایگان برای فرزندان خود بهره‌مند شوید.
- بزرگترین محدودیت این است که شما نمی‌توانید رای دهید یا پست دولتی داشته باشید.
اخذ اقامت دائم پس از مهاجرت به چه صورت است ؟
اقامتگاه به این معنی است که اگر محل تمرکز شخصی غیر از مرکز مهم امور آن باشد، مرکز امور این شخص و اقامتگاه او محسوب می شود.
- در مورد بحث اقامت نیز به مانند تابعیت، هیچ کس نمیتواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد ولی اقامتگاه به اشخاص حقوقی نیز مرتبط می شود که همان مرکز عملیات آنها خواهد بود.به زبان بسیار ساده، ما ابتدا قصد مهاجرت میکنیم. با گذراندن مراحل مختلف قانونی اقامت میگیریم، سپس بعد از یکسری مراحل و گذراندن زمان به تابعیت می رسیم، البته این تابعیت مستقیم نمی باشد. اقامت نیز کوتاه مدت و بلند مدت است ولی کسی که اقامت یک کشور را دارد با کسی که تابعیت همان کشور را داراست، متفاوت می باشد.
شهروندی یا همان citizenship چیست ؟
شهروند بودن یا داشتن تابعیت دارای اهمیت ویژه‌ای است.شهروند عضو قانونی یک کشور است.شرایط به رسمیت شناخته شدن به عنوان شهروند از یک کشور به کشوری دیگر متفاوت خواهد بود.فرد میتواند به دلیل تولد در یک کشور، 5 تا 10 سال زندگی در آن کشور یا دریافت وضعیت پناهندگی توسط دولت، شهروند یک کشور خاص شود.
- اصطلاح شهروند برای نخستین بار در قرن ۱۴ و در کشور انگلیس به کار گرفته شد.
- از این اصطلاح شهروند برای توصیف کسانی استفاده می شد که در یک شهر یا موقعیت مکانی خاص ساکن می‌کردند.
- رفته رفته افرادی که از آن ها به عنوان شهروند یاد می شد، به حق و حقوق بیشتری دست یافتند و به افرادی که تمامی حق و حقوق افراد عادی و بومی منطقه را دارا بودند، تبدیل شدند.
- در قرن ۱۵ برای نخستین بار واژه resident به معنای مقیم، وارد لغت نامه زبان انگلیسی شد و از آن برای توصیف کسانی استفاده می شد که در یک منطقه خاص مثل شهر زندگی می کردند.
- در ابتدا دو واژه شهروند و مقیم معنای یکسانی داشتند و دو واژه مترادف محسوب می شدند. (برای مثال فرد می توانست خود را شهروند لندن و یا مقیم شهر بماند. اما رفته رفته بین این دو اصطلاح تمایز به وجود آمد و به دو اصطلاح کاملا متفاوت تبدیل شدند.)
- امروزه واژه شهروند به کسانی اطلاق می شود که به صورت قانونی تابعیت یک کشور را دارند و شامل تمامی قوانین موجود در آن کشور می شود.
- در مقابل واژه مقیم، برای توصیف کسانی استفاده می شود که در یک موقعیت جغرافیایی خاص مشغول به زندگی، کار و یا تحصیل هستند و یا در آنجا زندگی می کنند. (برای مثال دانشجویی که در خوابگاه زندگی می کند، مقیم خوابگاه است و تابعیت آن مکان را ندارد .)
روادید(ویزا):
ویزا یا روادید مانند ویزای شینگن ، یک مجوز مشروط است که به شهروندان یک کشور خارجی اعطا می شود.ویزا به آن ها اجازه می دهد که وارد آن کشورها شوند به طور مثال کشور های حوزه شینگن ، در آن کشور اقامت داشته باشند و یا آن کشور را ترک کنند.
- ویزا به صورت کاغذی یا الکتریکی به گذر نامه اضافه می شود و به شخص این اجازه را می دهد که در مدت زمان محدودی که این مدت زمان در روادید ثبت شده است در آن کشور حضور داشته باشید.
- ویزا و یا مجوز ورود به کشور، توسط اداره مهاجرت آن کشور صادر می شود و ممکن است طبق صلاحدید مقام مهاجرت آن کشور، در هر زمان لغو شود.
- برخی از کشورها (مانند آنهایی که در منطقه شینگن قرار دارند) با کشورهای دیگر توافقاتی دارند که به شهروندان اجازه می دهد بدون ویزا بین این کشورها سفر کنند.
- سازمان توریسم جهانی اعلام کرد که شمار گردشگرانی که پیش از سفر به ویزا نیاز دارند، در سال ۲۰۲۰ به پایین ترین سطح خود رسیده است.
اجازه اقامت (Residence Permit):
اجازه اقامت سندی است که به شما این امکان را میدهد تا بسته به شرایط خود برای مدتی در کشور مقصد بمانید.وضعیت مجوز اقامت باید به طور مرتب تمدید شود تا معتبر بماند. اجازه اقامت اغلب به شما این امکان را میدهد که در هر زمان وارد کشور شوید، ملک بخرید، بیمه درمانی دریافت کنید و فرزندان خود را در مدرسه ثبت نام نمایید.
- اگر مجوز اقامت در یکی از کشورهای اتحادیه اروپا را دارید، میتوانید هر شش ماه یکبار تا 90 روز بدون ویزا از سایر کشورهای شنگن (اتحادیه اروپا) بازدید کنید.
اجازه اقامت در هر کشوری شرایط مختص به خود را دارد.
تفاوت بین اقامت و تابعیت:
مهاجرت یکی از پیچیده ترین مقوله هایی است که هر انسانی ممکن است در طول زندگی خود تجربه کند.
هر انسانی ممکن است به دلایل مختلف شخصی یا کاری تصمیم به مهاجرت به یک کشور خارجی بگیرد.
برای مهاجرت نیاز به دریافت ویزا است و ویزا انواع مختلفی دارد که هر یک شرایط مخصوصی را برای فرد ایجاد می کنند که نداشتن آگاهی کامل نسبت به آن ها می تواند شرایط پیچیده ای را برای مهاجرت فرد ایجاد کند.
- تفاوت بین تابعیت یا شهروندی یک کشور با دریافت اقامت برای خیلی از مردم مشخص نیست.به هر حال هر کدام از این ها میتواند تفاوت هایی در هزینه زندگی و حق و حقوقتان در کشوری دیگر داشته باشد.
- همانطور که در تعریف تابعیت بیان شد ، تابعیت رابطه ای معنوی فی ما بین شخص با دولت متبوع اش خواهد بود . این بدان معنا است که اگر فردی محل اقامت خود را در کشور دیگری انتخاب نماید ، باز هم تابعیت برقرار است . در حالی که اقامتگاه شخص مربوط به مکانی است که امورات مهم او در آنجا باشد و با ترک آن محل ، دیگر رابطه اقامتی وجود نخواهد داشت.
- به طور کلی در تابعیت نیازی نیست تا تبعه حتماً در کشور متبوع اقامت داشته باشد . از طرفی تبعه حق انتخاب در سرنوشت کشور خود را دارد اما در صورتی که صرفاً اقامت داشته باشد ، حق رای نخواهد داشت.
- به طور کلی رسیدن به اقامت دائم و تابعیت بعد از آن ، برای هر کسی که قصد مهاجرت دارد ، بسیار پر اهمیت می باشد .لذا نیاز هست تا قبل از تصمیم گیری و اقدام جهت روش های قانونی مهاجرت ، حتماً از مشاوره مشاوران زبده و متخصص در حوزه تفاوت اقامت و تابعیت استفاده نمائید .
- در باب تفاوت اقامت و تابعیت باید قید شود که ابتدا ما اقدام به اخذ اقامت می کنیم سپس بعد از گذران مراحل و زمان خاص ممکن است بتوانیم به تابعیت آن کشور درآییم.
- داشتن اقامت امری موقتی است، بدین معنا که شخصی که اقامت دارد از نظر زمانی محدود می باشد.
- اشخاصی که اقامت دارند از نظر حقوق شهروندی مانند سایر افراد آن جامعه نیستند و حقوق آن ها محدودتر می باشد. (برای مثال آن ها حق رای ندارند و نمی توانند سمت های مهم دولتی را انتخاب نمایند.)
- شخصی که تابعیت می گیرد، دارای کلیه حقوق شهروندی از جمله حق رای می باشد از طرفی تبعه یک کشور برای ورود و خروج از آن کشور محدودیت زمانی ندارد همچنین برای شخص تابع، هیچگونه اجباری در بودن یا نبودن در آن کشور وجود ندارد(بدین معنا که شخص می تواند تا اخر عمرش در آن کشور به راحتی و بدون شرط زندگی کند.
- بسیاری از افراد اطلاعی از فرق اقامت و تابعیت نداشته و از مزایای آن بی خبرند، اطلاع از شرایط برای فردی که تمایل به مهاجرت دارد امری ضروری محسوب می شود.
- شهروند نیاز به حضور دائمی در خاک کشور مقصد برای حفظ وضعیت ندارد اما مقیم دائم اغلب باید تا اخذ شهروندی در حداقل بازه‌های زمانی تعیین شده، در خاک کشور مقصد حضور داشته باشد، شهروند پاسپورت کشور مقصد و کلیه حقوق شهروندی کشور مقصد را داشته اما مقیم دائم پاسپورت کشور مبدا خود را داشته و همه‌ی حقوق شهروندی کشور مقصد را (مانند حق رای دادن و… ندارد)
- تفاوت اصلی بین اقامت و تابعیت این است که افراد مقیم کشوری دیگر پاسپورت دوم آن کشور را دریافت نمیکنند. محدودیت هایی هم برای افراد دارای اقامت وجود دارد (به طور مثال، افراد دارای اقامت امکان شرکت در رای گیرا را ندارند اما شهروندان دارای حق رای میباشند. )
- مهاجرانی که در کشورهای دیگر با اقامت دائم یا بلند مدت زندگی میکنند تقریبا از حقوق یک شهروند عادی (مانند: حق کار، تحصیل، راه اندازی کسب و کار و استفاده از خدمات عمومی) بهره مند هستند.
تفاوت های بین مقیم و شهروند :
۱.واجد شرایط بودن برای پاسپورت:
مهم‌ترین تفاوت بین شهروندی و اقامت دائم، توانایی درخواست پاسپورت کشوری است که در آن ساکن هستید.ساکنان دائمی حق درخواست پاسپورت را ندارند.اگر پاسپورت کشوری را دارید که در حال حاضر در آن ساکن هستید، گزینه‌های بیشتری برای مهاجرت دارید.کار و تحصیل در خارج از کشور نیز در دسترس شما قرار دارند.داشتن پاسپورت به عنوان شهروند بسیار سودمند است. (اگرچه برای مواردی مانند تحصیل، می‌توان از همان ابتدا مهاجرت تحصیلی نمود.)
۲.حق رای برای مهاجران:
یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین شهروندی و اقامت دائم، حق رای است.در اکثر کشورها، شما نمی‌توانید در انتخابات رای دهید، مگر اینکه برای زمان خاصی در کشور زندگی کرده باشید.
پس از اقامت در یک کشور برای مدت زمان خاصی، میتوانید برای سیتیزنشیپ درخواست دهید و بنابراین در انتخابات و همه پرسی‌ها رای دهید.اگر شهروند یک کشور هستید، تا زمانی که معیارهای سنی آن کشور را داشته باشید، از حق رای کامل برخوردار می‌باشید.
۳.الزامات مربوط به اقامت:
در برخی کشورها، در صورتی که مدتی خارج از کشور بمانید، وضعیت اقامت دائم شما باطل میشود. (به عنوان مثال، اگر برای ماندن در بریتانیا وضعیت مرخصی نامحدودی دارید، اگر بیش از دو سال در این کشور غایب باشید، ممکن است وضعیت ILR شما از بین برود.) شهروندی مادام العمر است و به خارج شدن شما از کشور به مدت نامعلوم ربطی ندارد.
انواع روش های اخذ تابعیت در دنیا :
- اصل خاک jus soli
- اصل خون jus sanguinis
۱.اعطای تابعیت از طریق اصل خاک:
سیستم اعطای تابعیت از طریق خاک بیشتر در باب کشورهای مهاجرپذیر صدق می نماید.کشورهایی که به کنواسیون کاهش بی تابعیتی سال 1961 پیوسته اند، به فرزندانی که در هواپیما یا قلمرو آسمانی و یا در کشتی بدنیا می آیند، تابعیت و حق شهروندی را نیز اهدا می نماید.سیستم اعطای تابعیت از طریق خاک در مقابل سیستم خون نیز می باشد.
- از جمله کشورهایی که از سیستم خاک پیروی می کنند عبارتند از آنتیگوا و باربودا، بلیز، کامبوج، کاستاریکا، السالوادور، گواتمالا، جامائیکا، نیکاراگوئه، پاراگوئه، ترینیداد و توباگو، آرژانتین، بولیوی، شیلی، دومینیکا، فیجی، گویان، لسوتو، پاکستان، پرو، سنت وینسنت و گرنادین‌ها، باربادوس، برزیل، کلمبیا، اکوادور، گرنادا، هندوراس، مکزیک، پاناما، سنت کیتس و نویس، تووالو، سنت لوسیا، ایالات متحده آمریکا، اروگوئه، ونزوئلا و کانادا.
۲. اعطای تابعیت از طریق اصل خون:
اصل خون نوعی، سیستم اعطای تابعیت نیز می باشد که طبق ملیت هر شخص بر اساس ملیت والدین فرزند نیز تعیین می گردد.سیستم اعطای تابعیت خون بیشتر در کشورهای اتحادیه اروپا و ایران برقرار می باشد. (البته ناگفته نماند که این قوانین مطابق قوانین شهروندی ایران که در بند 976 قانون مدنی ایران ذکر شده است، به یکسری از اشخاص خاص نیز تعلق می گیرد. )
- از جمله کشورهایی که از سیستم خون پیروی می کنند عبارتند از ارمنستان، استونی، یونان، جمهوری ایرلند، تونس، لیبریا، صربستان، ترکیه، بلغارستان، فنلاند، مجارستان، اسرائیل، ایران، لهستان، اسلواکی، اوکراین، کرواسی، آلمان، هند، ایتالیا، کیریباتی، رواندا و کره جنوبی.
چندین نکته درباره اقامت و تابعیت:
- مجوز اقامت، مدت دار و دارای شرایط خاصی است که برای تمدید آن باید این شرایط توسط فرد رعایت شود.
- فرد همواره باید یک مجوز مسافرتی بین المللی مربوط به اقامت کشوری که در آن مقیم است را به همراه خود داشته باشد (مثلا ID card ).
- فردی که اقامت یک کشور را دارد می تواند بدون محدودیت در آن کشور زندگی کند و به تحصیل بپردازد.
- در برخی از کشورها فرد برای اینکه بتواند در آنجا مقیم شود باید بتواند یک سری پیش نیازهای اولیه را تامین کند.
- فرد برای دریافت هر نوعی از ویزا نباید سابقه جرم و جنایت داشته باشد.
- شهروندی و تابعیت برای کل طول عمر قابل استفاده است.
- فردی که تابعیت می گیرد، می تواند پاسپورت آن کشور را دریافت کند، پاسپورت که هر ۵ تا ۱۰ سال قابل تمدید و تعویض است و به نوعی نشان می دهد که فرد شهروند آن کشور است.
- معمولا اشخاصی که شهروندی دریافت می کند، می توانند برای بچه هایش نیز تابعیت آن کشور را دریافت کنند.
- افرادی که شهروندی دریافت می کنند تمامی حق و حقوق افراد بومی آن کشور مانند حق رای، کار، دسترسی به آموزش و خدمات سلامت را دارند.
- در آخر باید بدانید که تابعیت نسبت به اقامت از امنیت و اطمینان بیشتری برخوردار است.
- اخذ اقامت منجر به مقیم شدن افراد در کشور یا مقصد دلخواه می شود اما تابعیت علاوه بر مقیم شدن دائمی همچنین به کعنای برخورداری از حقوق اساسی مثل حق شهروندی نیز می باشد.
- افراد از طرق مختلفی مثل کار، سرمایه گذاری و حتی ازدواج با تبعه کشور مقصد می توانند به اقامت دائمی آن کشور دست یابند.
- هدف غایی از یک مهاجرت همانا دست یابی به پاسپورت کشور مقصد و بهره مندی از حقوق و امتیازات شهروندی می باشد و افراد برای اخذ پاسپورت کشور مقصد می توانند از روش های مختلفی مثل تولد فرزند، کار و زندگی، ازدواج و نیز سرمایه گذاری کلان در کشور مقصد به این مهم دست یابند.
تفاوت اقامت دائم و شهروندی کانادا:
تابعیت (شهروندی) یک رابطه سیاسی و حقوقی است که شخص را عضوی از یک کشور می‌کند. اما حق اقامت به این معناست که محل سکونت و فعالیت شخص به طور موقت یا دائم در کشور محل اقامت خواهد بود.
- حق اقامت در ابتدا به صورت موقت به اشخاص اعطا میشود.
- بعد از گذشت مدتی در صورتی که شخص قوانین کشور محل اقامت را رعایت کند میتواند درخواست اقامت دائم بدهد
- صرف ورود به یک کشور به معنی دریافت اقامت نیست. (مثلا کسی که با ویزای توریستی وارد کشوری میشود حق اقامت در آن کشور را ندارد و فقط حق دارد در مدت اعتبار ویزای خود در آن کشور بماند.)
- برای دریافت تابعیت یک کشور معمولا باید ابتدا اقامت آن کشور را دریافت کرد. البته روش‌های خاصی هم برای دریافت تابعیت بدون اقامت نیز وجود دارد.
- تابعیت در مقایسه با اقامت مزایای بسیار بیشتری را در اختیار اشخاص قرار میدهد.(این مزایا با توجه به قوانین هر کشور متفاوت است)
توضیحاتی در ارتباط با امتیازات تابعیت نسبت به اقامت :
- فقط افرادی که تابعیت یک کشور را دارند حق رای دادن یا نامزد شدن در انتخابات را دارند.
- در بیشتر کشورها استخدام در شغل‌های دولتی نیاز به تابعیت دارد. در برخی کشورها مثل کانادا و نیوزیلند افراد مقیم هم امکان استخدام دولتی دارند.
- در اکثر کشورها شغل‌های امنیتی و نظامی فقط مخصوص افرادی است که تابعیت آن کشور را دارند.
- در بسیاری از کشورها افرادی که تابعیت آن کشور را ندارند امکان مالکیت اموال غیرمنقول (خانه، زمین و …) را ندارند.
- افراد مقیم امکان دریافت پاسپورت ندارند. البته افرادی که فاقد تابعیت هستند یا امکان دریافت پاسپورت کشور خودشان را ندارند برای ورود و خروج به کشور «گواهی هویت» دریافت میکنند.
- افراد مقیم وقتی به کشور دیگری می‌روند نمی‌‌توانند از حمایت‌های کنسولی کشور محل اقامت خود بهره‌مند شوند. البته در استرالیا این حمایت‌ها مشمول افراد دارای حق اقامت دائم هم میشود.
- شهروندی کانادا به این معناست که شما یک فرد کاملاً کانادایی هستید.
- به عنوان یک شهروند کانادایی، حق رای دادن و کاندیداتوری برای مناصب سیاسی را دارید.
- در صورت لزوم میتوانید پاسپورت کانادایی دریافت کنید و از سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های خارج از کشور حمایت دیپلماتیک دریافت کنید.
- شما میتوانید تا زمانی که بخواهید کانادا را ترک کرده و بدون توجه به مدت زمانی که دور بوده‌اید، آزادانه وارد کانادا شوید.(اینها تنها تعدادی از امتیازاتی هستند که شهروندان کانادایی از آن برخوردارند، خواه آنها شهروند کانادا به دنیا آمده باشند و یا بعداً در زندگی خود شهروند کانادا شده باشند (فرآیندی که به عنوان تابعیت شناخته میشود).
- مقیم دائم افرادی هستند که به کانادا مهاجرت کرده‌اند اما شهروند کانادا نیستند. (مانند شهروندان، ساکنان دائم کانادا نیز می‌توانند از خدمات بهداشتی و آموزشی با بودجه عمومی و سایر امتیازات استفاده کنند. در حالی که ساکنان دائم از مزایایی مشابه شهروندان کانادایی برخوردار هستند اما این موارد با محدودیت‌هایی همراه میباشند. برای مثال، اگرچه ساکنان دائمی می‌توانند در هر نقطه از کانادا زندگی و کار کنند اما مانند برخی از مشاغل هستند که فقط به شهروندان کانادایی اعطا میشود.)
- برای حفظ وضعیت اقامت دائم خود باید حداقل دو سال یا 730 روز در پنج سال گذشته در کانادا باشید. در برخی شرایط، برخی از ساکنان دائمی می‌توانند زمان خود را در خارج از کانادا برای 730 روزه حساب کنند اما این به طور کلی مستلزم این است که شما در خارج از کشور برای یک کسب و کار یا دولت کانادا کار کنید یا با همسر یا شریکی زندگی کنید که خود شهروند کانادایی یا دائمی است.
- اگر در نهایت شرط دو سال از پنج سال را برآورده نکنند، ممکن است وضعیت اقامت دائم‌شان را از دست بدهند.
- خبر خوب برای ساکنان دائمی که مایلند شهروند کانادا شوند این است که کانادا یکی از سخاوتمندانه‌ترین فرآیندهای تابعیت شهروندی در جهان را ارائه میدهد.
- پس اگر قصد مهاجرت به کانادا را دارید و می‌خواهید در این کشور زندگی و کار کنید، باید رزومه خوبی داشته باشید تا مراحل گرفتن سیتیزنشیپ این کشور برای شما راحت‌تر شود.
تابعیت دوگانه چیست ؟
اکثر ما تابعیت یک کشور را داریم، اما برخی افراد تابعیت دو یا چند کشور را دارند. به این حالت تابعیت دوگانه یا تابعیت مضاعف می‌گویند.
تابعیت مضاعف در دو حالت ممکن است اتفاق بیفتد:
- حالتی که شخص از هنگام تولد تابعیت دو کشور را دارد. مثلا اگر کودکی در کانادا از پدری ایرانی به دنیا بیاید طبق قوانین ایران تابعیت ایران را دارد و طبق قوانین کانادا تابعیت کانادا را دارد.
- حالتی که شخص در طول حیات خود تابعیت کشور دیگری را دریافت می‌کند. هر کشوری با شرایط خاصی تابعیت خود را به افراد خارجی اعطا می‌کند.
چند روش مرسوم برای کسب تابعیت وجود دارد:
- مدت زمان مشخصی اقامت قانونی در یک کشور
- ازدواج با تبعه یک کشور
- مبلغ مشخصی سرمایه‌گذاری در یک کشور
- شخصی که تابعیت دو یا چند کشور را دارد میتواند پاسپورت هر کدام از این کشورها را تهیه کند و از این طریق از امتیازات قانونی هر کدام از این پاسپورتها بهره‌مند شود. مثلا برای سفر به یک کشور خارجی از پاسپورتی استفاده کند که امکان سفر بدون ویزا را به او میدهد یا برای افتتاح حساب بانکی یا عقد یک قرارداد از پاسپورتی استفاده کند که شرایط مناسبتری برای او ایجاد می‌کند.
کلام آخر :
همانطور که توضیح داده شد اقامت رابطه ای مادی و حقوقی است که بدون توجه به تابعیت شخص، فرد را به قسمتی از خاک یک کشور مربوط می‌کند و همچنین تابعیت رابطه ای سیاسی، بین المللی، داخلی، حقوقی و معنوی بین شخص و کشور متبوع است که باعث میشود در قبال یکدیگر تکالیفی را بجا آورند.اقامت یا تابعیت جزء عبارت هایی هستند که در مهاجرت کاربرد بسیار زیادی دارند .بسیاری از افراد ممکن است با خود تصور کنند این دو عبارت تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، اما در حقیقت این دو عبارت دو مفهوم کاملا متفاوت در مهاجرت دارند .در این مقاله سعی بر آن بود که به چند سوال اساسی و پایه ای شما عزیزان در ارتباط با اقامت یا تابعیت پاسخ داده شود،برای دریافت مشاوره جهت اخذ ویزا و بهره مندی از مزایای موسسه مهاجرتی سفریکا میتوانید با مشاوران ما در ارتباط باشد و تماس حاصل فرمایید.
سفریکا، سفری برای آینده ای بهتر
مطالب پیشنهادی :
